เปิดใจสัปเหร่อสาวรับจ้างนอนเฝ้าศพ! เปิดเพลงให้ศพฟัง! ลั่นสื่อสารผีได้

จากโหนกระแสวันนี้ (21 ก.ย.) เผยถึงบริการใหม่ของสัปเหร่อที่ไม่เคยมีมาก่อน โดย “นางสาวอัฏฐะวีกาญ ธัมมะพิทักษ์” อายุ 36 ปี ทำอาชีพเป็นสัปเหร่อ ประจำวัดบางเป้ง ต.แสนสุข อ.เมือง จ.ชลบุรี ได้มีการรับจ้างนอนเฝ้าศพ บริการเปิดเพลง และเคาะโลงศพเรียกให้ฟังเพลงอีกด้วย  

คุณกิ๊บอายุเท่าไหร่?

กิ๊บ : “อายุ 36 ปีค่ะ ไม่มีครอบครัว แต่มีคนรู้ใจ ตอนนี้อยู่บางแสน ชลบุรีค่ะ”

 ความเป็นมาเป็นไป ทำไมไปนอนเฝ้าศพ?

กิ๊บ : “จุดเริ่มต้นมาจากได้เข้าไปนอนเฝ้าศพแม่ ตั้งแต่ปี 51 แล้วพอคนพื้นที่เขาเห็น เขาอยากได้คนเฝ้า เขาก็บอกว่ากิ๊บเฝ้าได้นี่ วานดูลุง ดูป้า น้าให้หน่อย เลยเป็นอะไรที่มาเรื่อยๆ แต่ไม่ใช่ว่าทุกงาน แล้วแต่จังหวะเจ้าภาพ ว่าใครอยากให้นอนหรือไม่นอน”

ล่าสุด “หนุ่ม กรรชัย กำเนิดพลอย” ในฐานะผู้ดำเนินรายการ ทางช่อง 28 ได้เปิดใจสัมภาษณ์ คุณกิ๊บ วอัฏฐะวีกาญ ถึงเรื่องดังกล่าว

เฝ้าแม่เป็นปกติ แต่กรณีอยู่ดีๆ เขาไม่ใช่ญาติพี่น้องเขาอาจตายโหงอะไรก็แล้วแต่ ไม่ใช่ญาติคุณไปนอนเฝ้าด้วยนี่นะ?

กิ๊บ : “ค่ะ มันไม่ใช่คำว่ากล้า มันเป็นคำว่าไม่กลัว รู้สึกว่าสงสารเขามากกว่า เขาไม่ใช่ญาติ แต่รู้สึกเขาอยู่คนเดียว ไม่มีใคร ทุกท่านน่าจะได้ยินคำว่า  3 วัน 5 วัน 7 วัน คนตายเขาต้องมาหาร่างเขา พอวันเวลาที่เขามาถึงไม่เจอใครอยู่ในศาลา เขาจะเคว้งคว้าง เหมือนจิตตก ฟุ้งซ่าน”

 คุณคิดไปเองหรือเปล่า?

กิ๊บ : “ไม่ได้คิดเองค่ะ”

 หลังจากแม่ ศพที่คุณไปรับจ้าง คุณอายุเท่าไหร่?

กิ๊บ : “ย้อนไป 10 ปีที่แล้วประมาณ 26 ศพแรกจำไม่ได้จริงๆ เพราะกิ๊บนอนมา 200-300 ศพแล้วแหละ”

 บริการยังไง?

กิ๊บ : “สตาร์ทแล้วแต่จะให้ จนมาคืนละ 50 100 200 ตอนนี้สตาร์ทสูงสุดคือคืนละ 40 เมื่อก่อนแล้วแต่จะทำบุญ สูงสุด 7 คืน บางทีมี 3 ศาลา 3 ศาลาก็เหมาหมดเลย บางที 3 ศาลาเจ้าภาพอยู่เอง”

 ต่อศพเวลาไปนอน สิ่งที่จะทำให้ศพมีอะไรบ้าง?

กิ๊บ : “ดูแลในงานอยู่แล้วเพราะหนูมีทุนเป็นสัปเหร่อที่วัดอยู่แล้ว”

 นอนกับศพคุณทำอะไรให้เขาบ้าง?

กิ๊บ : “ดูแลเขา คุยกับเขา นอนเป็นเพื่อนเขา แต่พอเจ้าภาพปิดศาลากลับ กิ๊บจะเปิดเพลงให้ฟัง ยอมรับว่าตัวเองเขิน รอเจ้าภาพกลับก่อนแหละ ประมาณสองทุ่มสามทุ่ม ก็จะบอกว่ามา มาฟังเพลงกัน ก็เป็นบลูทูธบ้าง วิทยุบ้าง”

 ทำไมไม่เปิดบทสวด?

กิ๊บ : “แล้วแต่เขาจะส่งเซ้นส์ให้เรารับรู้ เป็นสิ่งที่เป็นความเชื่อส่วนบุคคล บางครั้งเปิดลูกทุ่ง พอเปิดเสร็จก็พูดเล่นๆ ว่าจอแอลอีดี แต่มันเหมือนไม่โดน”

 คุณไม่ได้มโน?

กิ๊บ : “ไม่ได้มโนเลย แต่ใครที่มีตรงนี้เขาจะเชื่อ กับคนที่เจอกับตัวเองจะเชื่อ”

 เขาจะบอกคุณว่าไม่ชอบฟังเพลงนี้?

กิ๊บ : “บางทีเขาก็บอกลูกกรุง ลูกทุ่ง เพลงช้าเพลงเร็ว เพลงเพื่อชีวิต หรือไม่บางทีเปิดไปเสร็จ ไม่เอา คืนนี้จะนอน ไม่อยากฟัง ความรู้สึกบอกมาเลย เขาสื่อถึง”

 นี่คือบริการอันดับแรก แล้วอันที่สอง?

กิ๊บ : “ก็เหมือนที่พี่หนุ่มบอกว่าบางทีเขาตายโหง รู้สึกว้าเหว่หรือไม่ดี บริการอีกบริการคือคุยกัน บางครั้งก็ปลอบใจมั่งอย่างตายโหงไม่มีใครอยากตาย ร้อยทั้งร้อยมาถึงมานั่งร้องไห้ เสียใจ วิญญาณเขามานั่งร้องไห้ ว่าทำไมเขาต้องตาย เขาไม่พร้อม มานั่งร้องไห้ข้างโลง ข้างหนู ก็ปลอบใจ”

 คุณเห็นเหรอ?

กิ๊บ : “ก็ถ้าไม่เห็นแล้วจะคุยกับใคร ในศาลาอยู่กับผี”

 มันไม่น่าเหลือเชื่อไปหน่อยเหรอ?

กิ๊บ : “งั้นพี่หนุ่มก็ลองไปนอนกับหนูสัก 3-4 งาน กลัวทำไม เขาน่าสงสารออก”

 คุณบอกว่าคุณสื่อได้ อาจไม่ได้เห็นตัว แต่รู้สึกได้?

กิ๊บ : “บางครั้งเห็นเลย บางครั้งมาเป็นเสียง บางครั้งมาเป็นแสงๆ แต่ส่วนใหญ่เราสื่อสารกันได้”

 นี่คือบริการพิเศษ?

กิ๊บ : “ไม่ได้พิเศษหรอกค่ะ เป็นความรู้สึกอยู่กันไปเราก็ต้องรับผิดชอบ เป็นสิ่งที่ต้องทำ”

เคาะโลง?

กิ๊บ: “มี เรียกกินข้าว เรียกคุยกัน บางครั้งดุบ้างเพราะเขากวน เขาดื้อ คนส่วนใหญ่กลัวผี แต่ของหนูต้องพลิกคำ ผีต้องกลัวหนู กลัวหนูหอบผ้าหนี”

 พูดให้ปลง?

กิ๊บ : “ส่วนใหญ่จะเป็นอย่างนั้น โดยเฉพาะเคสที่กินยาฆ่าตัวตาย ผูกคอตาย ส่วนใหญ่จะประชดประชัน อารมณ์ชั่ววูบ แต่พอทำเสร็จก็มานั่งเสียใจ ร้องห่มร้องไห้ เราก็ได้แต่ แกทำไป แล้วมานั่งร้อง ฉันก็ช่วยแกไม่ได้ ต้องพูดต้องสอนว่าแกก็ต้องใช้กรรม เป็นวิบากกรรมของแก”

 ทำไมเลือกเปิดเพลงแบบนี้ ให้เขาไปสู่ที่ชอบๆ หรือยังไง?

กิ๊บ : “ไม่รู้ จังหวะอย่างที่บอก ครั้งแรกเราฟังเพราะอยากฟัง แล้วมีเสียงตอบกลับมาว่าขอฟังด้วย แล้วพอเราเปิดให้ฟังสักสองสามหน เรารู้สึกว่าเขามีความสุข”

 มีการคิดเงินเพิ่มมั้ยจากคืนละ 400 นอนตั้งแต่กี่โมงถึงกี่โมง?

กิ๊บ : “เวลาตรงนี้ฟิกซ์ไม่ได้ค่ะ เราไม่ใช่ประเภทเข้าสามทุ่มออกตีห้า บางทีตี 1 ตี 3 ก็ไม่ได้นอน บางทีก็ไม่ได้นอนทั้งคืน มันนอนไม่หลับ”

 นอนข้างๆ โลงเลยเหรอ?

กิ๊บ : “ส่วนใหญ่อยู่หัวโลงหรือใต้โลง”

 ไม่กลัวอะไรเลย?

กิ๊บ : “ทำไมต้องกลัว”

 เคยนอนเป็นเพื่อนศพที่ไม่ได้อยู่ในโลงมั้ย?

กิ๊บ : “เคยค่ะ เป็นเคสที่เข้ามาตอนเย็นแล้วรดน้ำศพไม่ทัน หรือเขาฉีดยาแล้วไม่เข้าโลง พรุ่งนี้สวดศพ รดน้ำศพ เขานอนบนเตียงกางมุ้ง เราก็นอนอยู่ข้างๆ ค่ะ ก็ปิดไฟนอน ไม่เปิดไฟเพราะมันเปลือง”

 นอนกับศพไม่ได้มีโลง ก็นอนมองหน้าเขาเหรอ?

กิ๊บ : “บางศพก็เอาผ้าปิด เราก็นอนปกติ”

 เคยเจอดีอะไรมั้ย?

กิ๊บ : “ถ้าสำหรับคนอื่นกิ๊บไม่รู้ แต่สำหรับกิ๊บ กิ๊บปล่อยเขา เขาอยากทำอะไรก็ปล่อย จะเคาะห้องน้ำ กวาดศาลา เช็ดโต๊ะ เช็ดศาลาก็ปล่อย”

 อีกมุมนึง เคยเจอมั้ย ที่คุณเฝ้าแล้วไม่อยากอยู่งานนี้เลย?

กิ๊บ : “มี เคสนั้นเป็นงานลูกหลานคนจีน คนตายเป็นจีนแท้ เขาเอาโลงจำปามาตั้ง ด้วยความที่เราเคยดูหนังจีน ผีกองกอย เรานอนติดกับโลง เรามโนไปเองว่าเขาจะกระโดดมาจากโลงมั้ย ก็ขนลุกขนพองตลอด 3-4 คืนที่เฝ้า ถึงแม้จะนอนเฝ้า  คำว่ากลัวไม่มี แต่เวลาเขามา เขาทำให้เราขนลุกขนพอง ทำให้เรามีอาการเสียว บางทีเรานอน เขาเดิน ทำให้เรานอนไม่ได้ เหมือนพี่กรรชัยนั่งแล้วมีคนมายืนข้างหลัง มันจะมีคลื่นพลังงาน ทำให้เรารู้สึกว่ามีคนยืนอยู่ข้างหลัง”

 ต้องมีของดีมั้ย?

กิ๊บ : “ที่ใส่อยู่มีพ่อแก่ ปู่ฤๅษี ลูกอมปรอทดำ แต่จริงๆ เป็นไม้ จังหวะพอดีหลวงพ่อเขาให้มา เขาบอกว่าเอาไว้กันคุณไสย แต่ใจทีแรกเราไม่ได้เอามากันพวกนี้ เรากันสิ่งที่มันด้านมืดมากกว่า ไม่ได้มากันสิ่งตรงนี้”

 ไปนอนเฝ้าศพต้องใส่พวกเครื่องรางของขลังมั้ย?

กิ๊บ : “สำหรับผีที่อยู่ในศาลา หนูเชื่อว่าเขาไม่ทำหนู เพราะหนูอยู่กับเขา หนูคิดดี ไม่เคยคิดร้ายกับเขา แต่การที่เราใส่ตรงนี้เป็นความเชื่อทางจิตใจของเรา”

 ทำไมเลือกเป็นสัปเหร่อ?

กิ๊บ : “ไม่ได้คิดที่จะเลือก แต่วันนึงมีเหตุเข้ามา ทำให้เรารู้ว่าหัวใจเราอยู่ตรงนี้ บังเอิญไปประสบอุบัติเหตุ พอฟื้นขึ้นมา แขนขาเดินไม่ได้ ทำให้หัวมันแล่นคิดว่าถ้าเดินไม่ได้ ชีวิตฉันอยู่ไม่ได้ หนูเคยทำอาชีพสัปเหร่อมาเป็นระยะเวลาเกือบ 10 ปีแล้วหนูจะเลิกทำเพราะคำว่าเงินตัวเดียวและคำว่าอนาคต มันไม่ได้เงินเลยค่ะ ทางวัดไม่เรียกค่าทำงาน เหมือนเสร็จงานแล้วจะเอาเท่าไหร่ เราไม่เรียก แล้วแต่จะให้ บางครั้งไม่ได้ตังค์ หรือได้น้อย มันก็ไม่พอกิน ไม่พอใช้ เราเลยคิดจะเลิก กับคำว่าอนาคต เราก็เรียนมา มีการศึกษา แค่คิดว่าจะเลิกสองสัปดาห์ โดนรถชน กิ๊บเรียนอุตสาหกรรมอาหารของเทคโนโลยีราชมงคล ปวส.”

 สองอาทิตย์โดนรถชน?

กิ๊บ : “ซีกขวาทั้งซีก หัวเข่าแตก กระดูกแตก เส้นเอ็นขาดก็เรียกว่ารักษาไปปีกว่า หลุดแตกหักเลย สภาพก็ไม่พิการก็เหมือนพิการ ตอนนั้นผลรักษาไม่พิการ แต่กลับมาใช้งานไม่ปกติ แต่จิตใจเราพอฟื้นขึ้นมา มันคิดแค่ว่าฉันเดินขึ้นเมรุ ฉันมัดตราสัง ฉันแต่งหน้าศพ ฉันรักแต่งานศพ มันเห็นแต่ภาพในงานศพ ไม่เห็นภาพงานสวยหรูเลย ชีวิตฉันอยู่เพื่องานตรงนี้ ก็ปวารณาตัวว่า ขอให้เกิดปาฏิหาริย์กับชีวิต ถ้าหายจะอยู่ตรงนี้จนวันตาย จะเป็นสัปเหร่อให้ จะนอนรับจ้างเฝ้าศพให้ จนกว่าจะทำไม่ได้ จนกว่าจะทำไม่ไหว ทุกวันนี้ก็พูดกับตัวเองตลอดว่าถ้าต้องหยุดทำ ก็ตาย”

 ครอบครัวว่าไง มานอนเฝ้าศพ?

กิ๊บ : “ใหม่ๆ ไม่รับเลยค่ะ แม่ขัดขวาง พี่น้องไม่รับ ทุกคนแอนตี้ ผ่าเหล่าสวนกระแส ดื้อ ทุกวันนี้ผ่านแล้วค่ะ ยอมรับแล้ว”

 คุณเคยเกือบไฟช็อตตาย?

กิ๊บ : “นั่นคือจุดเปลี่ยน บอกว่าถ้าชีวิตหนูไม่มีปาฏิหาริย์เกิดขึ้น หนูไม่หาย หนูจะตายนะ เกิดปาฏิหาริย์คือไฟดูด ทำให้แขนขาเข่าที่เดินไม่ได้หายเป็นปลิดทิ้ง ทำให้ทุกวันนี้มารับจ้างเฝ้าศพ และเป็นสัปเหร่อ ตอนนั้นเดินได้ แต่ไม่ปกติ มือขวาเส้นเอ็นยึด ใช้งานไม่ถึง 50 เปอร์เซ็นต์ วันดีคืนดี กลับไปบ้านต่อเครื่องเสียงแล้วหนูกัดสายไฟมันรั่ว ดูด สะบัดแล้วหัวฟาดฟื้น หามส่งรพ. หลังจากนั้นสี่สัปดาห์ทุกอย่างหายเป็นปกติ มือทุกวันนี้หยิบจับอะไรได้ 98 เปอร์เซ็นต์”

 เคยได้โชคลาภมั้ย?

กิ๊บ : “เคย กิ๊บขอทุกด้าน ไม่จำเป็นต้องถูกหวย หนูสุขภาพแย่มาก  ทุกคนรอบข้างรู้หมด บางครั้งมีงานติดๆ หนูขอว่าถ้ามีงานอย่าให้เจ็บป่วย นั่นเป็นโชคลาภหนู แต่ช่วงไหนติดขัดเรื่องเงิน ไม่มีงาน ขอให้มีโชคลาภเรื่องเงินโดยการถูกหวยรวยเบอร์ หรือมีผู้ใหญ่อุปถัมภ์เรื่องการเงิน ก็ได้ค่ะ บางครั้งไม่เยอะก็ช่วยอยู่ ถูกล็อตเตอรี่มั่ง ใต้ดินมั่ง ได้ไม่เยอะ แต่มีหมุนตลอด”

 ไปสอนใครบ้างมั้ย มีทายาทมั้ย ต้องมานอนเฝ้าศพ?

กิ๊บ : “ตรงนี้แล้วแต่บุญวาสนา งานตรงนี้คนที่จะทำต้องรักมากๆ เราจะทำจนหมดบุญวาสนา จนหมดแรง หมดลมหายใจ หนูไม่รู้สึกว่าการทำแบบนี้คือกินบุญ สำหรับหนูอยู่แล้วมีบุญ”

 มีมาเข้าฝันมั้ย?

กิ๊บ : “เข้าฝันไม่เคย แต่มายืนยิ้มให้มี เคยกระทั่งไปตาม กลับไปบ้านแฟน เขามายืนปลายเท้า เราไม่รู้ว่าเขาคือใคร พอวันเผา เปิดโลงปุ๊บก็คนเดียวกัน  คงตามเรามาเผาเขาล่ะมั้ง ก็จะทำทุกอย่างให้ดีที่สุด อะไรที่ทำให้เขามีความสุขที่สุด ด้วยหัวใจที่สุด ยืนยันว่าจะทำตรงนี้ให้ดีที่สุด เพราะรักด้วยหัวใจ ทำด้วยหัวใจ ทุกวินาทีของหนู คือลมหายใจค่ะ”